Urtaroek ziklo naturalak erakusten dizkigute, baita gure bizitzarako biderako espiritualki eman nahi digutena ere. Gure buruari galdetzen diogu: zer esanahia du bizitzeak, hiltzeak eta ba al dago ezkutuan aurkitu beharreko beste zerbait.
Udaberriko lore koloretsuez gozatzen dugu. Bizitza berriaren seinale dira. Salomon erregea ere bere aintza osoan ez zegoen haietako bat bezain ederki jantzia. Jainkoak lore guztiak hain zoragarri janzten baditu eta denbora gutxiren buruan lehortzen uzten baditu, zuek, lagun maiteak, askoz gehiago balio al duzue eta askoz gehiago egin du zuen alde?
Ondoren, udako hilabeteak datoz ale-bilketarekin. Soroko fruituak heldutasun gorenera iristen dira. Uzta bilketa lan gogorra izaten zen eta gaur egun ere, uzta biltzaileek uzta biltzen dutenean, izerdia eta poza bat datoz. Gizakiok, halako prozesuek esanahi sakona dute. Haurtzaro eta gazte urte koloretsuak gogoratzen ditugu. Lan handia egin genuen eta ordainsariaz, familiarekin denboraz, zaletasunez, ordu eta egun libreez gozatu genuen eta, zorionez, Jainkoarekin denbora zoragarriaz ere gozatu genuen.
Orain udazkeneko hostoek urrezko distira dute. Garai lasaiagoa iritsi da gure bizitza, pentsamendu, hitz eta ekintzei begiratzeko. Konturatzen gara gure bizitzak udazkenean sartu direla eta gure begiak negura bihurtzen ari direla. Hausnartzeko eta zalantzan jartzeko garaia da bizitza nola uzten dugun eta etorkizunak zer den. "Nola piztuko dira hildakoak, eta nolako gorputzarekin etorriko dira?" (1. Korintoarrei 15 35).
Ereiten duzun ale bakoitza, garagar, zekale edo beste edozein fruitu, ez da gero izango duen gorputza bihurtzen. Jainkoak hazi bakoitzari gorputz bat ematen dio nahi duen moduan eta noiz. Bizitza berriari buruzkoa da: «Hildakoen piztuera ere bai. Ustelgarri ereiten da eta ustelgaitz piztuko da. Umiltasunean ereiten da eta aintzan pizten da. Ahultasunean ereiten da eta boterean hazten da. Gorputz naturala ereiten da eta gorputz espirituala altxatzen da. Gorputz naturala badago, gorputz espirituala ere badago. Idatzita dagoen bezala: Lehen gizakia, Adam, «izaki bizidun bihurtu zen», eta azken Adam, hau da, Jesus, «espiritu bizi bihurtu zen» (1. Korintoarrei 15,42-45.).
Zentzuzkoa da edozein unetan zure buruari galdetzeak: Zertan ari gara? Jesusen konfiantza osoa al dugu? Fedea dela eta, Jesusek gure lurreko bizitza ustelgarria eraldatuko du ustelkeriazko zeruko bizitza berri batean. Gure ahultasuna eta ezintasuna alde batera utziko ditugu; hori guztia gainbehera da. Jesusek hilezkortasunez jantziko gaitu. Jesus den bezala ikusiko dugu eta eskerrak emango dizkiogu bere sakrifizioaren bidez bizitza berrira sartzeagatik.
Toni Püntener
Bizitza berriari buruzko artikulu gehiago: