Zergatik egiten du Jainkoak kristauen sufrimendua?
Jesukristoren zerbitzari garen heinean, askotan eskatzen zaigu jendeari erosotasuna emateko hainbat gaitz igarotzean. Sufrimendu garaian janaria, aterpea edo arropa ematea eskatzen zaigu. Baina sufrimendu garaian, estutasun fisikoa konpontzeko eskatzeaz gain, batzuetan Jainkoak kristauei sufritzea zergatik uzten dien azaltzea eskatzen zaigu. Erantzuteko galdera zaila da, batez ere atsekabe fisiko, emozional edo finantzarioko une batean galdetzen denean. Batzuetan galdera egiten da Jainkoaren izaera zalantzan jartzen duen moduan.
Mendebaldeko kultura industrializatu batean kristau jasaten duten ideia oso desberdina da askotan munduko eskualde ekonomikoki pobreago batean sufritzen duten kristauek. Kristau garen heinean, zein izan behar dugu sufrimenduaren itxaropena? Kristau batzuei irakasten zaie behin kristau bihurtuta, ez dutela sufrimendu gehiagorik egon behar euren bizitzan. Kristauen sufrimendua fede ezak eragiten duela irakasten zaie.
Hebrearrei 11ri askotan deitzen zaio fedearen kapitulua. Bertan, zenbait pertsona goraipatzen dira konfiantzazko fedeagatik. Hebrearrei 11n zerrendatutako pertsonen artean zailtasunak jasan, jazarri, tratu txarrak, torturatu, jipoitu eta hil zituztenak daude (Hebrearrei 11,35-38). Argi dago haien sufrimendua ez zela fede ezak eragin, fedeari buruzko kapituluan zerrendatzen diren bezala.
Sufrimendua bekatuaren ondorioa da. Baina sufrimendu guztia ez da kristauaren bizitzan bekatuaren ondorio zuzena. Bere lurreko ministerioan, Jesusek itsu jaiotako gizon batekin egin zuen topo. Ikasleek gizona itsu jaiotzea eragin zuen bekatuaren iturria identifikatzea eskatu zioten Jesusi. Sufrimendua gizonaren bekatuak edo agian gurasoen bekatuak sortu zuela suposatu zuten ikasleek, gizona itsu jaio baitzen. Jesusek itsutasuna eragin zuen bekatua identifikatzea eskatu ziotenean, erantzun zion: Ez honek ez du bekaturik egin, ez bere gurasoek; baina harengan Jainkoaren obrak agertu beharko lirateke» (Joan 9,1-4). Batzuetan, Jainkoak kristauen bizitzan sufrimendua onartzen du Jesukristoren ebanjelioa aurkezteko aukera gisa.
Lehen mendean bizi ziren kristauek, zalantzarik gabe, ez zuten sufrimendurik gabeko kristau bizitzarik espero. Pedro apostoluak honako hau idatzi zien bere anai-arrebei Kriston (1. Pet 4,12-16): Maite, ez zaitez alienatu zure artean sortu den kalbarioa, zerbait arraroa gertatu balitzaizu bezala; baina Kristoren sufrimenduetan parte hartzen duzun neurrian, poztu zaitezte, zuek ere poz zaitezten haren aintzaren errebelazioaz. Zorionekoak Kristoren izenagatik iraintzen zaituztenean! Ecen Iaincoaren gloriaren Espiritua çuen gainean dago; haiekin blasfematzen da, baina zuekin loriatzen da. Zuetariko inork ez luke, beraz, hiltzaile edo lapur edo gaizkile gisa sufritu, edo gauza arraroetan nahasten zarelako; Baina kristau bezala sufritzen badu, ez luke lotsatu behar, baizik eta Jainkoa goretsi beharko luke gai honetan!
Sufrimenduak ez luke ustekabeko zerbait izan behar kristau baten bizitzan
Jainkoak ez du beti sufrimendua kentzen gure bizitzatik. Paulo apostolua minez zegoen. Hiru aldiz eskatu zion Jainkoari sufrimendu hori kentzeko. Baina Jainkoak ez zuen sufrimendua kendu sufrimendua Jainkoak Paul apostolua bere ministeriorako prestatzeko erabili zuen tresna zelako (2. Korintoarrei 12,7-10). Jainkoak ez du beti gure sufrimendua kentzen, baina badakigu Jainkoak gure sufrimenduaren bidez kontsolatzen eta indartzen gaituela (Filipiarrei 4,13).
Batzuetan Jainkoak bakarrik daki gure sufrimenduaren zergatia. Jainkoak helburu bat du gure sufrimendurako, bere helburua agerian uzten digun ala ez. Badakigu Jainkoak gure sufrimendua gure onerako eta aintzarako erabiltzen duela (Errom. 8,28). Jainkoaren zerbitzari garen heinean, ezin dugu erantzun Jainkoak zergatik onartzen duen egoera jakin guztietan sufrimendua, baina badakigu Jainkoa goratua dela eta egoera guztien kontrol osoa duela (Daniel 4,25). Eta Jainko hau maitasunak bultzatzen du Jainkoa maitasuna delako (1. Johannes 4,16).
Badakigu Jainkoak baldintzarik gabeko maitasun batez maite gaituela (1. Johannes 4,19) eta Jainkoak ez gaituela inoiz amore ematen edo baztertzen (Hebrearrei 13,5). Sufritutako gure anai-arrebei zerbitzatzen diegun heinean, benetako errukia eta laguntza erakutsi diezaiekegu haien probetan zainduz. Paulo apostoluak Korintoko elizari gogorarazi zion sufrimendu garaietan elkar kontsolatzeko.
idatzi zuen (2. Korintoarrei 1,3-7): Gorespena izan bedi Jesu Kristo gure Jaunaren Jainko eta Aita, errukizko Aita eta konsolazio guzien Jainkoa, gure atsekabe guzietan konsolatzen gaituena, atsekabe guzian daudenak kontsola ditzagun, kontsolamenduaren bidez. zeinekin gu geu Jainkoak kontsolatzen gaituen. Izan ere, Kristoren sufrimenduak asko isurtzen gaituzten bezala, gure kontsolamendua ere ugari isurtzen da Kristoren bitartez.
Larritasuna badugu, zure kontsolamendurako eta zure salbamenerako da, guk ere jasaten ditugun sufrimendu berberen iraupen sendoan eraginkorra dela frogatzen; kontsolatzen bagara, zure erosotasunerako eta zure salbamenerako da; eta gure itxaropena ziur da, badakigunez, sufrimenduan parte hartzen duzuen bezala, hala kontsolamenduan ere.
Salmoak baliabide onak dira sufritzen duenarentzat; tristura, frustrazioa eta gure probei buruzko galderak adierazten baitituzte. Salmoek erakusten dutenez, ezin dugu sufrimenduaren zergatia ikusi, baina badakigu kontsolamenduaren iturria. Sufrimendu guzietan kontsolamendu iturria Jesu Kristo gure Jauna da. Gure Jaunak indar gaitzazu sufritzen ari den jendea zerbitzatzen dugun bitartean. Bila gaitezen guztiok kontsolamendua Jesukristo gure Jaunagan sufrimendu garaian eta egon gaitezen harengan unibertsotik sufrimendu guztiak betiko kentzen dituen egunera arte (Apokalipsia 21,4).
David Larryren eskutik